Перевод: с польского на английский

с английского на польский

zarzucać komuś coś

См. также в других словарях:

  • zarzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zarzucaćam, zarzucaća, zarzucaćają, zarzucaćany {{/stl 8}}– zarzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zarzucaćcę, zarzucaćci, zarzucaćrzuć, zarzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oskarżać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oskarżaćam, oskarżaća, oskarżaćają, oskarżaćany {{/stl 8}}– oskarżyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, oskarżaćżę, oskarżaćży, oskarżaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obciążać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pomawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pomawiaćam, pomawiaća, pomawiaćają, pomawiaćany {{/stl 8}}– pomówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pomawiaćwię, pomawiaćwi, pomawiaćwiony (o coś) {{/stl 8}}{{stl 7}} niesłusznie i krzywdząco oskarżać kogoś o coś;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek …   Słownik języka polskiego

  • imputować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, imputowaćtuję, imputowaćtuje, imputowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przypisywać, zarzucać coś komuś; sugerować komuś własne przeświadczenie o jego winie, złych intencjach itp.; pomawiać, posądzać o coś, insynuować :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posądzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, posądzaćam, posądzaća, posądzaćają, posądzaćany {{/stl 8}}– posądzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, posądzaćdzę, posądzaćdzi, posądzaćsądź, posądzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} myśleć, sądzić o kimś, że coś uczynił,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posądzać — ndk I, posądzaćam, posądzaćasz, posądzaćają, posądzaćaj, posądzaćał, posądzaćany posądzić dk VIa, posądzaćdzę, posądzaćdzisz, posądzaćsądź, posądzaćdził, posądzaćdzony «podejrzewać kogoś o coś, zarzucać coś komuś, pomawiać kogoś o coś; sądzić,… …   Słownik języka polskiego

  • zastawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zastawiaćam, zastawiaća, zastawiaćają, zastawiaćany {{/stl 8}}– zastawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zastawiaćwię, zastawiaćwi, zastawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • najeżdżać — ndk I, najeżdżaćam, najeżdżaćasz, najeżdżaćają, najeżdżaćaj, najeżdżaćał, najeżdżaćany 1. forma ndk czas. najechać (p.) 2. posp. «ostro krytykować kogoś, powstawać przeciw komuś, zarzucać coś komuś» Najeżdżać na kogoś bez powodu …   Słownik języka polskiego

  • pytanie — n I 1. rzecz. od pytać. 2. lm D. pytanieań «zdanie (lub równoważnik zdania) mające intonację pytajną, wypowiedziane w zamiarze dowiedzenia się czegoś, uzyskania zezwolenia na coś itp.» Niedyskretne, nieśmiałe, obcesowe, podchwytliwe pytanie.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»